-
1 ἵλαος
ἵλαος [v. sub fin.], ον, [dialect] Ep. and Lyr. (incl. lyr. of Trag., A.Eu. 1040, S.OC 1480, Ar.Th. 1148): irreg. gen.A (iv B.C.); [dialect] Att. and later [full] ἵλεως, ων (also in Herod.4.25, v.l. for ἵλεον in Hdt.6.91), dual ; nom. pl.ἵλεῳ S.OC44
, X.Mem.1.1.9 (later ἵλεως indecl. as nom. pl., SIG985.47 (Philadelphia, ii or i B.C.), as acc. sg., LXX 2 Ma.7.37, 10.26, as gen. sg., ib.2.22); neut. : [full] ἵλεος, ον, Hdt.4.94, 6.91 (v. supr.); also Cret., SIG527.92 (Dreros, iii B.C.), GDI5039.26 ([place name] Hierapytna), Hsch.: [full] ἵληϝος, dub. in IG5(1).1562 (Olymp., vi or v B.C.,= Epigr. ap. Paus.5.24.3, where ἱλάῳ); [dialect] Aeol. [full] ἴλλαος Hdn.Gr.2.524, cf. ἱλάεις:—of gods, propitious, gracious,ἔπειθ' ἵλαος Ὀλύμπιος ἔσσεται ἡμῖν Il.1.583
, cf. Hes.Op. 340, Thgn.782, Archil.75, Pi.O.3.34, Trag.et Ar. ll. cc., Theoc.5.18: in Prose, Pl.Lg. 712b, LXXGe.43.23, al., UPZ78.24 ( εἵλ-, ii B.C.), Ep.Hebr.8.12, etc.; in deprecation, ἵλεώς σοι, κύριε (sc. ὁ θεός), i.e. be it far from thee, Ev.Matt.16.22;ἵ. ἡμῖν Πλάτων καὶ ἐνταῦθα OGI721.10
(Egypt, iv A.D.).2 of things, propitious, blameless, atoned for, ἵλαον ἦναι, opp. ἰνμενφὲς ἦναι, IG5(2).262(Mantinea, v B.C.).II of men, gracious, kindly,σὺ δ' ἵλαον ἔνθεο θυμόν Il.9.639
;σοι.. θυμὸς ἐνὶ φρεσὶν ἵ. ἔστω 19.178
;ἵλεως κλύειν S.El. 655
; , cf.Tr. 763;ἐποίησέ θ' ἱλαρὸν.. κἀπέδειξεν ἵλεων Ephipp.6.7
: sts. almost,=ἱλαρός, μειδῆσαι γελάσαι τε καὶ ἵλαον σχεῖν θυμόν h.Cer. 204
, cf. Pl.Smp. 206d; . -
2 ιλᾱος
ιλᾱος, ον, att. ἵλεως, ων, neutr. plur. ἵλεα, Plat. Phaed. 95 a; bei den Tragg. u. Ar. steht ἵλαος nur in lyr. Stellen; versöhnt, gnädig, huldvoll, von Göttern, ἵλαος Ολύμπιος ἔσσεται ἡμῖν Il. 1, 583; ὡς κέ τοι ἵλαον κραδίην καὶ ϑυμὸν ἔχωσι Hes. O. 338; ἵλαοι καὶ εὐϑύφρονες γᾷ δεῠρ' ἴτε σεμναί Aesch. Eum. 992; ἵλαος, ὦ δαίμων Soph. O. C. 1477; ἡ Κύπρις δέ μοι ἵλεως μὲν εἴη Eur. Hel. 1013; ἥκετ' εὔφρονες ἵλαοι πότνιαι Ar. Th. 1148; οἱ ϑεοὶ ἵλεώ τε καὶ εὐμενεῖς πέμπουσί σε Xen. Cyr. 1, 6, 2; Plat. Legg. IV, 712 b; τοὺς ϑεοὺς ἵλεως οἰόμενοι ποιεῖν ϑυσίαις τε καὶ εὐχαῖς X, 910 a– Von Menschen, wohlwollend, freundlich; Pind. P. 12, 4; ἵλεως κλύων Soph. El. 645; καὶ εὐμενής Plat. Phaedr. 257 a; καὶ πρᾶος πᾶσιν Rep. VIII, 566 e; τοὺς ἀεὶ κατοικιζομένους ἵλεῳ δεχόμενοι Legg. V, 747 e. So auch σὺ δὲ ἵλαον ἔνϑεο ϑυμόν Il. 9, 639, wie 19, 178; ἵλεῳ φρενί Soph. Tr. 760; ἵνα ἵλεώ σου τύχοιμι καὶ πραοτέρου Plut. Ant. 82. Auch = heiter, fröhlich, H. h. Cer. 204; πιόντα τὸν ἄνϑρωπον ὁ οἶνος ποιεῖ ἵλεων εὐϑὺς μᾶλλον ἢ πρότερον Plat. Legg. I, 649 a; ἵλεων γίγνεται καὶ εὐφραινόμενον διαχεῖται Conv. 206 d; Ggstz λυπούμενος, Ephipp. bei Ath. VIII, 363 c. – [Die von Choerob. B. A. 1383 bezeugte Länge des α ist nicht beachtet Il. 9, 639. 14, 178 u. bei sp. Ep., wie Theocr. 27, 15 (aber lang 5, 18), Mosch. 2, 146, Callim. Dian. 129; α ist kurz auch bei Pind., Soph., Ar.]
-
3 ἐν-τίθημι
ἐν-τίθημι (s. τίϑημι), hineinlegen, -setzen, -stellen; χλαίνας τ' ἐνϑέμεναι Il. 24, 646; οἶνον ἐνϑήσω Od. 5, 166; med., ἱστία νηΐ Od. 11, 3; κτήματά τ' ἐντιϑέμεσϑα 3, 154; ἐνϑεμένη σε λεχέεσσι Il. 21, 124. Auch bei den Folgdn gew. von leblosen Dingen, χειρὶ ἔνϑες ὀξύην Eur. Heracl. 727; πολύν σοι κόσμον ἐνϑήσω τάφῳ I. T. 632; αὐχέν' ἐντιϑεὶς ζυγῷ, den Hals ins Joch steckend, Hec. 376, wie τὸν τράχηλον εἰς βρόχον D. Sic. 12, 47; εἰς πῦρ σίδηρος ἐντεϑείς Plat. Legg. II, 666 c, wie ἐνϑεὶς ἐς τίφην u. ἐς τὼ κοϑόρνω τὼ πόδ' ἐνϑείς, Ar. Ach. 884 Eccl. 346; allein, ἔνϑες πόδα Vesp. 1161; einen Buchstaben einschieben, Plat. Crat. 417 b; im Ggstz von ἐξαιρεῖν, 414 d. Oft übertr., πόλει πρόςτριμμ' ἄφερτον Aesch. Ag. 348; ταραγμόν Eur. Hec. 376; σύνεσιν Suppl. 203; λογισμὸν τῇ τέχνῃ Ar. Ran. 973; einflößen, ἀϑ υμίαν Plat. Legg. VII, 800 c; ὄκνον Rep. V, 473 e; ὁμολογίαν Conv. 187 c; παρανομίαν καὶ τόλμαν εἰς τὴν μουσικήν, hineinbringen, Legg. III, 700 e; φόβον τοῖς ἄλλοις, Furcht einjagen, Xen. An. 7, 4, 1; τούτοις βελτίω τινὰ νοῦν καὶ φρένας Dem. 18, 324. – Med., für sich hineinlegen; σάκος ἔνϑετο νώτῳ Ap. Rh. 3, 1320; ἐνϑεμένης τὸ κύμβιον εἰς τὸν κόλπον, nachdem sie ihn sich in den Busen gesteckt hatte, Dem. 47, 58; eine Waare in ein Schiff, es befrachten, εἰς ναῠν φορτία 34, 6; ἐντεϑεῖσϑαι αὐτὸν τὰ φορτία ibd. 16; εἰς τὸ πλοῖον Xen. Oec. 20, 28; Sp. – Uebertr., παιδὸς γὰρ μῦϑον ἔνϑετο ϑυμῷ, nahm sich zu Herzen, Od. 21, 335; σὺ δὲ μὴ χόλον ἔνϑεο ϑυμῷ, fasse keinen Groll, 24, 247; Il. 6, 326; der Ggstz σὺ δ' ἵλαον ἔνϑεο ϑυμόν 9, 635; Theogn. 966 u. sp. D.; τῷ μή μοι πατέρας ποϑ' ὁμοίῃ ἔνϑεο τιμῇ Il. 4, 410, setze sie mir nicht in gleiche Ehre, in gleichen Rang. – Wie Ar. Equ. 717 ἐντιϑέναι von den Ammen gesagt ist, Bissen in den Mund stecken, so ist ibd. 51 ἐνϑοῦ = nimm zu dir, neben ἔντραγε, vgl. Ath. X, 436 e; Medic.; den aor. ἐνεϑήκαο hat Callim. Del. 54; μὴ ἐνϑήσῃς Bp. ad. 694 ( App. 204).
-
4 ἐντίθημι
Aἐνθέμεν Thgn.430
:— put in (esp. put on board a ship),οἶνον ἐρυθρὸν ἐνθήσω Od.5.166
; :—freq. in this sense in [voice] Med.,κτήματά τ' ἐντιθέμεσθα Od.3.154
, cf. X.An.1.4.7, Oec.20.28;ἐν δ' ἱστὸν τιθέμεσθα.. νηΐ Od.11.3
;ἐνθέσθαι εἰς τὴν ναῦν φορτία D.34.6
.2 generally, put in or into,ἐνέθηκε δὲ χερσὶν ἅρπην Hes.Th. 174
;χειρὶ δ' ἔνθες ὀξύην E.Heracl. 727
;σε μήτηρ ἐνθεμένη λεχέεσσι Il.21.123
;ἐντιθέναι αὐχένα ζυγῷ E.Hec. 376
, cf. 1045; alsoἔς τι Hdt.2.73
, Ar. Ach. 920;ἐς τὼ κοθόρνω τὼ πόδ' ἐνθείς Id.Ec. 346
, cf. V. 1161:—[voice] Med., .b metaph.,ἐνθέμεν φρένας ἐσθλάς Thgn.430
;ἄρτι μοι τὸ γῆρας ἐντίθησι νοῦν Pherecr. 146.6
;ἐ. ἀθυμίαν Pl.Lg. 800c
;ἰσχύν D.3.33
; ἐνθεῖναι φόβον inspire fear, X.An.7.4.1, etc.;ἐ. ταῖς χορδαῖς τὴν ἁρμονίαν Plot.4.7.8
:—so in [voice] Med., χόλον ἔνθεο θυμῷ thou hast stored up wrath in thy heart, Il.6.326;κότον ἔνθετο θυμῷ Od.11.102
; opp.ἵλαον ἔνθεο θυμόν Il. 9.639
;τὴν εἴς τινα εὔνοιαν PMag.Lond.125.26
; μῦθον πεπνυμένον ἔνθετο θυμῷ laid it to his heart, Od.21.355; μή μοι πατέρας.. ὁμοίῃ ἔνθεο τιμῇ put not our fathers in like honour, Il.4.410.3 put in the mouth, ; ψώμισμα (sc. τῶν νηπίων στόματι) Plu. 2.320d:—[voice] Med., ἐνθοῦ put in, i.e. eat, Ar.Eq.51; cf.ἔνθεσις 11
.7 of cautery,ἐνθεῖναι ἐσχάρας Id.Art.11
, cf. Paul.Aeg.6.44.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐντίθημι
-
5 ἐντίθημι
ἐν-τίθημι, fut. ἐνθήσω, aor. inf. ἐνθέμεναι, mid. ipf. ἐντιθέμεσθα, aor. 2 ἔνθετο, imp. ἔνθεο, part. ἐνθεμένη: put or place in or on, mid., for oneself, or something of one's own; of putting provisions on board a ship, Od. 5.166; clothing on a bed, Il. 24.646, etc.; mid., of a mother laying her son upon the bier, Il. 21.124; metaph., μή μοι πατέρας ποθ' ὁμοίῃ ἔνθεο τῖμῇ, ‘hold in esteem,’ Il. 4.410 ; ἵλαον ἔνθεο θῦμόν, ‘take on,’ Il. 9.639 ; χόλον θῦμῷ, ‘conceive,’ Il. 9.326, Od. 24.248 ; μῦθον θῦμῷ, ‘take to heart,’ Od. 1.361.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐντίθημι
См. также в других словарях:
ίλεως — ἵλεως, ων (ΑΜ, Α και ἵλαος και ἵλεος, ον και αιολ. τ. ἴλλαος, ον) (για τον θεό) εύσπλαγχνος, πολυέλεος («καὶ ἵλεως, ἵλεως, γενοῡ ἡμῑν, Δέσποτα, ἐπὶ ταῑς ἁμαρτίαις ἡμῶν») αρχ. 1. (για θεούς) ευμενής («ἵλαος Ὀλύμπιος ἔσσεται ἡμῑν») 2. (για… … Dictionary of Greek